รอยยิ้มอ่อนหวานที่ลับลา
ภาพความทรงจำติดตา . .. กับช่วงเวลาคว้างเคว้ง
ค่ำคืน . .. ที่สะอื้นกอดเงาตัวเอง
ฉันเหมือนจมอยู่ใต้ทะเลลึกวังเวง . .. ขาดแสงไฟ
ช่วงแห่งความรู้สึกดี ~ ดี . .. ฉันนึกไม่ออก
จำได้แค่น้ำคำลวงหลอกให้หลงใหล
ทุกความปวดร้าวมันถมทับ . . . จนเกินอภัย
อย่ากลับมาให้หนักใจเลยคนดี
อย่าอ้างเยื่อใยเก่า ~ เก่า มาสานต่อ
เห็นฉันยังเจ็บไม่พอหรือ? . .. จึงแกล้งกันแบบนี้
อย่าเอาเศษใจเหลือ ~ เหลือ มายกให้ฉันเลย . .. คนดี
ความปวดร้าวที่ฉันก้มหน้ารับอยู่ตอนนี้ . .. มันเจ็บช้ำเต็มที่แล้วใจ~*
จันทร์โคจร..เลาะโค้งขอบฟ้า
ลับล่วงสายตา..สู่หนไหน
ดาวริบหรี่..ในคืนคำ่.รำไร
ขับสำเนียงไพร..ไหวสั่น.ระรัว
ห่มคลุมรัตติกาล..มัวหม่น
ไร้หนทางสิ้น..ทุกถิ่นทั่ว
ทอดถอนใจ..ไหวหวาดขลาดกลัว
อาบแสงสลัว..ในหัวใจ..เพียงลำพัง
ลับล่วงสายตา..สู่หนไหน
ดาวริบหรี่..ในคืนคำ่.รำไร
ขับสำเนียงไพร..ไหวสั่น.ระรัว
ห่มคลุมรัตติกาล..มัวหม่น
ไร้หนทางสิ้น..ทุกถิ่นทั่ว
ทอดถอนใจ..ไหวหวาดขลาดกลัว
อาบแสงสลัว..ในหัวใจ..เพียงลำพัง