ยินคำแว่ว แผ่วหวาน สาส์นสดับ
ได้รู้รับ วลี ที่ขับขาน
ร้อยเรียงคำ ย้ำถึง คะนึงนาน
ด้วยรสกานท์ ซ่านซึ้ง ติดตรึงทรวง
ถ้อยคำรัก ภักดี วจีพร่ำ
ให้ดื่มด่ำ ฉ่ำจืนต์ มิสิ้นหวง
ปรารถนา เคียงอยู่ เป็นคู่ควง
ประดับห้วงฤดี ไม่มีคลาย
ตระหนักรัก ปักตรึง ที่ขึงติด
ดั่งลิขิต เพลงพรหม ภิรมย์ฉาย
มอบหนึ่งเธอ เสมอมั่น มิผันกลาย
ดังจิตหมาย ชายเดียว อย่างเกลียวกลม
ลิลิตร้อย ถ้อยหวาน มิผันอื่น
รักคงชื่น ขื่นคลาย ได้สุขสม
จรดคำนำเรียง เคียงรื่นรมย์
ได้เชยชม สมค่า คำว่ารัก...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
