[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

แกล้งทำไม ไยกาม-เทพแกล้ง
ถลำแสร้ง ตกบ่วง ล่วงถลำ
ช้ำแล้วเอย ใจนี้ ที่บอบช้ำ
ร้าวใจหนำ ซ้ำปวด แสนรวดร้าว

รักมอบให้ มากมาย ไยไม่รัก
หนาวใจนัก ปักใจ ให้เหน็บหนาว
พราวพริ้งเพริศ แค่ฝัน อันแพรวพราว
แคร์ใจสาว บ้างไหม ไยไม่แคร์

"ดิน"

กามเทพยังฟุ้งซ่านวิมานหาย
น้ำท่วมหนักเกือบตายไม่แยแส
ยังไม่มีลูกหลานมาเหลียวแล
กามเทพชักเริ่มแย่ขาดข้าวกิน

กามเทพคิดอยากช่วยคนปวดร้าว
โดยเฉพาะสาวสาวมีทรัพย์สิน
กาพเทพมิแกล้งใครหรอกน้องดิน
เมื่อได้ยินโปรดอภัยให้สักครา

รีบหันมาเอาใจให้ไออุ่น
แม่เนื้อนุ่นชอกช้ำหายคลายปัญหา
พร้อมจะอยู่กับนงคราญยอดกานดา
ช่วยรักษาความช้ำอก...ลงนรกไม่เกี่ยว..

                       ริน ดอนบูรพา
                           ๙ มิ.ย. ๕๕