พัดพลิ้วเอยพารื่นมาชื่นฉ่ำ
เคยพัดนำรักไล้ให้สุขสม
จนหลงปลื้มดื่มด่ำที่พร่ำพรม
จึงระงมเพ้อหาทุกนาที
ลมหอบสิ่งใดมาหาใครเล่า
หอบความเศร้ามาให้ไกลถึงนี่
กว่าจะรู้กลับกลายสายสิ้นดี
เมื่อขยี้กมลจนแหลกราน
ลมเอ๋ยลมพัดหวนทวนกลับเถิด
เมื่อรักเกิดแล้วดับลับรสหวาน
ความรักเอ๋ยเคยพบจบไปนาน
จึงจดจารไว้จำให้หนำใจ
ดาว อาชาไนย
ลมพัดหวน ยวนเย้า เฝ้าคิดถึง
ลมรำพึง อึงอื้อ กระพือไหว
ลมโบกโบย โชยพัด สะบัดไกว
ลมหอบใจ ดวงนี้ ที่หมองตรม
ลมหอบรัก คืนมา หาที่รัก
ลมช้ำหนัก เจียนตาย วายขื่นขม
ลมขอพัก รักษาใจ ให้รื่นรมย์
จะไม่ซม ซานไป ไหนอีกแล้ว
จะรักมั่น เพียงเดียว ไม่เหลียวอื่น
จะยั่งยืน ในรัก ปักแน่แน่ว
จะเอาใจ ตลอด จอดไม่แจว
จะไม่แคล้ว คลาดครา ด้วยว่ารัก
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
