ท้องฟ้า..ใบกว้าง
กับหยาดฝนหยดบาง.เรียกความอ้างว้าง..ได้เสมอ
ยิ่งตกดึก..ยิ่งหนาวเหน็บ ..บางทีก็เจ็บ .จนเผลอเพ้อ
กี่ครั้ง กี่ครั้ง ความทรงจำเก่าเก่าก็เรียกหาเธอ..เมื่อฝนปราย
ถ้าตรงนี้..ยังเหมือนเดิม
บรรยายดีดีคงช่วยเติม..ความสุข.อ่อนอุ่นได้
แต่ตอนนี้เหลือเพียงหยาดฝน..กับเงาหม่น..ข้างกาย
อากาศแบบนี้อยากมีใคร..นอนกอดอุ่นไอ.. .เหลือเกิน