หนึ่งคำรัก...ภักดีพี่มีให้
เธอก็ไม่เคยรับกลับขื่นขม
สิบคำรัก...หนักฤทัยเธอไม่ชม
นั่งตรอมตรมถึงคนมิสนใจ
ร้อยคำรัก...นักแล้วแก้วตาพี่
เธอจะหนีตัวเองเกรงบ้างไหม
พันคำรัก...จักขอรอช้าไย
ดูซิใครเฝ้าขอรอแต่เธอ
หมื่นคำรัก...สลักจิตมิผิดผัน
เธอเท่านั้นที่หวงห่วงเสมอ
แสนคำรัก...ออดอ้อนวอนนะเออ
โปรดเสนอรักมอบตอบพี่ยา
เธอก็ไม่เคยรับกลับขื่นขม
สิบคำรัก...หนักฤทัยเธอไม่ชม
นั่งตรอมตรมถึงคนมิสนใจ
ร้อยคำรัก...นักแล้วแก้วตาพี่
เธอจะหนีตัวเองเกรงบ้างไหม
พันคำรัก...จักขอรอช้าไย
ดูซิใครเฝ้าขอรอแต่เธอ
หมื่นคำรัก...สลักจิตมิผิดผัน
เธอเท่านั้นที่หวงห่วงเสมอ
แสนคำรัก...ออดอ้อนวอนนะเออ
โปรดเสนอรักมอบตอบพี่ยา
********
หนึ่งคำรัก...ช่างน้อยน้ำ ถ้อยฝาก
กลัวเธอจาก พรากหาย ไม่หวนหา
สิบคำรัก...ยังไม่ซึ้ง ถึงอุรา
กลัวต้องตรม น้ำตา คราพี่ไกล
ร้อยคำรัก...หนักทรวงเกรงบ่วงล่อ
รู้สึท้อ กลัวพี่อำ ทำหวั่นไหว
พันคำรัก...ยากเหลือ จะเชื่อใจ
ต้องดูไป ให้นาน คำหวานเธอ
หมื่นคำรัก...ปักจิต ยั้งคิดหวั่น
ไม่อาจมั่น ท่าที ที่เสนอ
แสนคำรัก...ฝากไว้ คล้ายละเมอ
ขอล้านคำ...นะเออ(ถ้า)เธอรักจริง....
“สุนันยา”
หนึ่งคำรัก...ช่างน้อยน้ำ ถ้อยฝาก
กลัวเธอจาก พรากหาย ไม่หวนหา
สิบคำรัก...ยังไม่ซึ้ง ถึงอุรา
กลัวต้องตรม น้ำตา คราพี่ไกล
ร้อยคำรัก...หนักทรวงเกรงบ่วงล่อ
รู้สึท้อ กลัวพี่อำ ทำหวั่นไหว
พันคำรัก...ยากเหลือ จะเชื่อใจ
ต้องดูไป ให้นาน คำหวานเธอ
หมื่นคำรัก...ปักจิต ยั้งคิดหวั่น
ไม่อาจมั่น ท่าที ที่เสนอ
แสนคำรัก...ฝากไว้ คล้ายละเมอ
ขอล้านคำ...นะเออ(ถ้า)เธอรักจริง....
“สุนันยา”