....ค่ำคืนที่ว่างเปล่า....
กับวันเวลาของเรา...ที่เคลื่อนคล้อย
ฉันจมอยู่ในบ่อน้ำตา...และคำสัญญา...เลื่อนลอย
กี่คืนที่รอคอย...ยิ่งทำให้กำลังใจถดถอย...ร้าวราน
...ค่ำคืน...ที่ยังรอ...
หัวใจฉันทดท้อ...กลัวการเปลี่ยนผัน
ทุกเข็มนาฬิกา...ยิ่งตอกย้ำให้รู้ว่า...เนิ่นนาน
ทุกวินาทีที่พ้นผ่าน...ทดแทนด้วยแสนล้าน...หยดน้ำตา
...ค่ำคืนที่เงียบงัน...
หลายสิ่งที่ทำให้ไหวหวั่น....อ่อนล้า
แต่ทุกลมหายใจ...ยังคงมีเธอไว้...เรื่อยมา
ยึดมั่นกับคำสัญญา...แม้รู้ดีว่าไร้ค่า...แต่ยังรอ...
ขอเช็ดนำ้ตา..ทุกหยดนั้น
เพื่อยำ้ยืนยันสัญญา..ว่ายังสานต่อ
จะปลอบประโลม..คืนวันอันรันทดท้อ
ทดแทนให้เธอจนพอ..ขอเพียงอย่าลาไกล
ลบเลือนคืนคำ่..ครั้งเคยเปลี่ยวเหงา
วอนขอจันทร์เจ้า...จงพราวพร่างสว่างไสว
ดาวหนึ่งดวงนั้น..โปรดปันแสงแห่งใจ
ทอแสงสดใส..อีกครั้ง..ให้ฉัน.ชื่นชม
เพื่อยำ้ยืนยันสัญญา..ว่ายังสานต่อ
จะปลอบประโลม..คืนวันอันรันทดท้อ
ทดแทนให้เธอจนพอ..ขอเพียงอย่าลาไกล
ลบเลือนคืนคำ่..ครั้งเคยเปลี่ยวเหงา
วอนขอจันทร์เจ้า...จงพราวพร่างสว่างไสว
ดาวหนึ่งดวงนั้น..โปรดปันแสงแห่งใจ
ทอแสงสดใส..อีกครั้ง..ให้ฉัน.ชื่นชม