ภาพความหลังพร่าเลือนสะเทือนจิต
เมื่อชีวิตไม่เป็นเช่นที่หวัง
ใจดวงน้อยร้าวรอนอ่อนพลัง
จะเหลียวหลังเดินหน้าก็ล้าเกิน
เหมือนโลกสิ้นความฝันอันพิสุทธิ์
ไม่อาจหยุดรักร้างความห่างเหิน
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างคือหมางเมิน
ก็จำเดินจากไปให้ไกลกัน
เมื่อบุพเพสันนิวาสต้องคลาดแคล้ว
เขาคือแก้วอยู่ไกลเกินใจฝัน
บนเส้นทางรักร้างระหว่างวัน
คือนิรันดร์เหินห่างก่อนร้างลา
dinner
ภาพอดีต กรีดเตือน เฉือนแผลใหม่
เลือดหยดไหล เป็นทาง ขวางข้างหน้า
อยากจะลบ จากใจ ให้ระอา
ปวดแปลบพร่า เหลือล้น ถูกคนเมิน
เหมือนทิวา มืดดับ สับเปลี่ยนโลก
แสนวิโยค อกหนอ ท้อห่างเหิน
ใจซึมเซา ทุกช่วง ห่วงเหลือเกิน
บนทางเดิน เดียวดาย ไม่หมายมอง
แม้บุพเพ กลั้นแกล้ง ไม่แบ่งรัก
แม้บุพเพ เซซัก จักไม่หมอง
แม้บุพเพ กางกั้น ไม่หวั่นปอง
จะขอร่วม หอห้อง เพียงสองเรา
พันทอง