ชื่อบทกลอน : บอกรัก..
ผู้แต่ง : baimai@sailom
..เช่นสายลม ห่มดิน มิสิ้นสาย
ความรักเอย มิเสื่อมคลาย สลายหนี
เนิ่นนานนับ ทับท้น ล้นฤดี
ขอเจ้านี้ ฟังพี่เอ่ย เฉลยใจ
จะเหตุหน ผลใด ไม่อาจรู้
รักโจมจู่ หาสู้ต้าน ทัดทานไหว
ซ่อนรู้สึก ผนึกฝัง ขังข้างใน
เพียงเว้นไว้ ไหวหวั่น วันเวลา
เจ้าซ่อนเร้น เย็นเยือก เกราะเปลือกเพชร
จะเลาะเล็ด สำเร็จรัก ยากนักหนา
พี่หาท้อ ขอเป็นน้ำ พร่ำพัดพา
ชะเกราะกล้า คราคลอน กร่อนสักวัน
ใช่ท้าทาย หมายจะ ชนะเจ้า
ด้วยรักเร้า เฝ้าเพียร มิเปลี่ยนผัน
หาลืมได้ ให้ยิ่งเสริม เพิ่มทุกวัน
อย่างไรนั้น ฟันฝ่า หาจำนน
พี่รอหวัง นั่งลง ที่ตรงหน้า
ทุกวันคืน ทุกเวลา ทุกแห่งหน
ทุกคำถ้อย คอยเก็บลับ กับกมล
จะเอ่ยพ้น ล้นพรู สู่อีกใจ
กอดอบอุ่น หนุนแอบ แนบกายพี่
ข้ามราตรี ที่รักนั้น มิหวั่นไหว
ไร้ข้อแม้ แท้เพียง เสียงหัวใจ
รักฝากไว้ ในคำตอบ มอบนิรันดร์..
**********************
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
