ผิดเอง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
31 ตุลาคม 2024, 05:04:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ผิดเอง  (อ่าน 3311 ครั้ง)
น้ำค้างกลางจันทร์
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 37



« เมื่อ: 07 มิถุนายน 2012, 04:23:PM »


ยากจะเอ่ยความนัยจากใจนี้
ว่าใจมีความเศร้าสักเท่าไหน
ยากจะหาถ้อยคำพร่ำบอกใคร
เพราะคำไหนก็ไม่เท่าเศร้าที่มี

ตั้งแต่วันที่เธอเผลอลาจาก
เหมือนกระชากวิญญาณแล้วพาลหนี
ต้องทุกข์ทนทรมานเนิ่นนานปี
ร่างกายมีแต่เหมือนตายไร้วิญญาณ

ยามสายฝนโปรยปรายคล้ายดั่งเข็ม
ทิ่มแทงเต็มฤทัยให้ร้าวฉาน
ยามสุรีย์สาดแสงแดงตระการ
เกินต้านทานเหมือนรังสีฉายที่ใจ

ยามฟังเพลงรักหวานเพลงพาลเศร้า
ทุกค่ำเช้าฟ้าหมดความสดใส
ยามจะกินยากฝืนกลืนลงไป
กินอะไรก็แกล้มแซมน้ำตา

แต่ไม่เคยโทษเคืองเรื่องที่ผ่าน
จะร้าวรานแค่ไหนไม่ถือสา
ยังคงรอคนไกลให้คืนมา
เพื่อบอกว่าทุกสิ่งนั้นฉันผิดเอง

ผิดที่เผลอโง่งมหลงลมปาก
ผิดที่ฝากฤทัยให้ข่มเหง
ผิดที่ยังคงเศร้าเหงาวังเวง
ผิด..ผิดเอง ที่ยังช้ำ..จำไม่ลืม

****************

<a href="http://www.youtube.com/v/bVJLstf5NeQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/bVJLstf5NeQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

แป้งน้ำ, Music, panthong.kh, สุนันยา, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., flowerbeam

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

“หัวใจ”เหมือนผืนดินว่างเปล่า
หากไร้ปัญญาหากล้าพันธุ์ดี
ก็อย่าหาวัชพืช...ปลูกลงแปลง

ขอขอบคุณทุกแรงบันดาลใจ ภาพและเสียง จาก Internet

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s