Re: เห็นหมูฉันไหม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 10:05:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ขออนุญาตปิดกระทู้นี้ (อริญชย์อุ้มเอง)  (อ่าน 5059 ครั้ง)
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« เมื่อ: 07 มิถุนายน 2012, 01:48:PM »

       เห็นหมูไหม “หนี”

ฉันเลี้ยงหมูเอาไว้อยู่ในคอก
มันแอบออกตอนไหนฉันไม่เห็น
ถามไถ่ “หนี” บ้านใกล้คนใจเย็น
“หนี” ทำเป็นไม่รู้ตอนหมูไป

หมูสามตัวเลี้ยงไว้มาหายหมด
ฉันสลดหม่นหมองแทบร้องไห้
ฝาก “หนี” ให้ช่วยดูตอนอยู่ไกล
แล้วทำไมไม่รู้ตอนหมูหนี

เดินรอบบ้านของ “หนี” ในที่สุด
พบจอบขุดวางไว้อยู่ใกล้ที่
รอยกลบดินใหม่หนอ สามพอดี
คงจะมีอะไรซ่อนในดิน

จึงหยิบจอบที่ว่านำมาขุด
หวังสะดุดโครงหมูให้รู้สิ้น
จะได้รู้ว่า “หนี” ไม่มีกิน
แล้วบ้าบิ่นน่าดูฆ่าหมูเรา

พอขุดดินลงลึกไปฉึกหนึ่ง
กลิ่นก็หึ่งโชยมาบอกว่าเน่า
แต่ดูสีแปลกไปอยู่ไม่เบา
ที่แท้เขาขุดหลุมขี้…กลบดีจริง!ฯ

                             อริญชย์
                         ๖/๖/๒๕๕๕


มาว่าหนี เห็นหมู หนูไม่เห็น
หมูมันเป็น สัตว์เลี้ยง เสี่ยงเสียยิ่ง
ยินเสียงร้อง ทั้งคืน อยากปืนยิง
แล้วโยนทิ้ง ข้างป่า ไม่ว่ากัน

เจ้าของหมู หนีเที่ยว ไม่เกี่ยวข้อง
ปล่อยหมูหมอง โดดเดี่ยว มีเอี่ยวฉัน
ยังมาตู่ มั่วมั่ว ว่าพัวพัน
ฉันหญิงมั่น ไม่ทำหรอก บอกตามตรง

เข้าบ้านฉัน มาหาหมู ไม่รู้เรื่อง
ให้ขุ่นเคือง แค้นเหลือ เมื่อไหลหลง
หมูน้อยใจ ปล่อยมันไว้ ให้งวยงง
มันคงหลง เข้าผับ ไม่กลับแล้ว
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

อริญชย์, sunthornvit, ลมหนาว, รพีกาญจน์, แป้งน้ำ

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s