....ผ่านคืนวัน...ที่ยาวนาน...
ผ่านความทรมาน...จนเคยคุ้น...
ผ่านความอ่อนล้า...ท่ามกล่างความเย็นชา...ของคุณ
ผ่านความรักความอบอุ่น....ที่เหลือเป็นเศษฝุ่น...ของเวลา
....ผ่านความเจ็บช้ำ...จนคุ้นเคย...
ผ่านความรู้สึกที่ถูกละเลย...จนอ่อนล้า
ผ่านคำว่า"รัก"ที่ใกล้จบ...เหลือเพียงความรู้สึกด้านลบ...และน้ำตา
ผ่านทุกความหมายของคำว่าลา...เพียงแค่สบสายตา...ห ม า ง เ มิ น ...