[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รการตติ]

ขอบคุณภาพจาก Google ครับ



วาบแล้วหายปลายคุ้งรุ้งน้ำค้าง
อันแบบบางกลางกมลปนน้ำใส
ไม่รู้ว่าฟ้าสถิตย์ทิศแห่งใด
ซึ่งซึมซาบวาบไหวในนิทรา

งามนิมิตจิตพาฟ้าแห่งนั้น
ตื่นจากฝันวันซึ้งจึงโหยหา
เคยรำพึงตรึงเนตรเกษรา
นัยนาพาฝันถวัลย์ครวญ

คล้ายนางฟ้าพาองค์ลงตรงหน้า
อย่างแช่มช้าพาทีคีตาหวน
เป็นเพลงกานต์หวานซึ้งจึงรัญจวน
แว่วเสียงนวลชวนถวิลจินตนา

ว่าเยื้องลงองค์ไหนใจเอื้อมถึง
แสนตราตรึงพึงเหเสน่หา
มาปลอบคนหนนี้ที่โศกา
ให้ดื่มด่ำฉ่ำนิทรากว่าครั้งใด

มิลืมเลือนเหมือนได้ใกล้ชิดฝัน
อัศจรรย์นั้นจริงยิ่งหนไหน
ความรู้สึกลึกซึ้งตรึงจากใจ
มโนมัยได้พิศสถิตย์แล้ว

เหมือนน้ำค้างกลางใจในเงาคุ้ง
ถึงวันพรุ่งรุ้งฟ้าพาเจื้อยแจ้ว
ยังมิเลือนเตือนตนกมลแพรว
หวานหยาดแก้วแววรยางค์กลางน้ำค้าง



รการตติ