มีเพียงหนึ่ง ตรึงไว้ ในดวงจิต
ไม่เคยคิด บิดเบือน ลบเลือนฝืน
สิ่งที่มอบตอบไว้ ไม่กล้ำกลืน
ยังคงชื่น เคียงขวัญ มิปันใจ
ใครหนึ่งคน คนนั้น เฝ้าฝันหา
มีอื่นมา หมายมั่น มิหวั่นไหว
เพราะมีหนึ่ง พึงพร้อม ไม่ยอมไกล
สลักไว้ ว่ารัก ปักตราตรึง
หนึ่งดวงใจ มอบหมาย ไม่แปรผัน
เป็นดวงจันทร์ กลางใจ ที่ใฝ่ถึง
ส่งคำรัก ฝากผ่าน ม่านคำนึง
เธอคือหนึ่ง ซึ้งสลัก “รักเพียงใจ”
“สุนันยา”