:+: น้ำค้างในเงาฝัน :+:
ฯลฯ
งามละมุนตระการปานน้ำค้าง
อันแผ่วบางกลางใจใครคนหนึ่ง
บอกผ่านมาด้วยสำนึกอันลึกซึ้ง
ระลึกถึงรอยยิ้ม...เอิบอิ่มรัก
รการตติ
เกล็ดน้ำค้าง รายเรียง เพียงในฝัน
กลับซาบซึ้ง ชีวัน อันแน่นหนัก
เหมือนสถิต กลางใจ หทัยภักดิ์
เป็นเส้นสาย ลายถัก สลักทรวง
เธอนั้นหมาย คล้ายเทียบเปรียบนางไหน
พร่ำพิไร ในฤดี มีแหนหวง
ดุจดั่งดาว พราวพร่าง กระจ่างดวง
อยู่ในห้วง ทรงจำ ยามนิทรา
ใครกันหนอ ก่อร่าง สร้างความฝัน
ทำเธอนั้น พลันเพ้อ ละเมอหา
คงเป็นนาง เทพนิยาย ในจินตนา
ทำให้เธอ ห่วงหาเป็นอาจินต์
ยังมิเลือน เตือนย้ำ พร่ำคิดถึง
เพ้อรำพึง คะนึงทรวง ห่วงถวิล
หยาดน้ำค้าง ดั่งน้ำใจ ที่ไหลริน
ไม่เคยสิ้น ทรงจำ ย้ำกลางใจ...
“สุนันยา”