อยู่กับเธอ มานาน จนรานร้าว
ฉันเหน็บหนาว ทรวงใน ใจเห่อเหิม
เธอไม่เคย ให้สำคัญ ฉันดังเดิม
ไม่เคยเติม เชื้อรัก สักครั้งเดียว
ฉันจึงช้ำ ทำใจ ไกลหลีกลี้
ด้วยเหตุมี ความหลัง ชั่งห่อเหี่ยว
รักซึมลึก นึกไป น้อยใจเชียว
จึงโดดเดี่ยว เปลี่ยวกาย ร้ายยิ่งนัก
ถ้าอยากให้ ฉันกลับ มารับด้วย
เพราะคนสวย ไม่กล้า ระอาหนัก
ถูกประณาม หยามเหยียด เครียดยิ่งนัก
ด้วยคนรัก ผลักไส ไม่ไยดี
พันทอง