ส่วนพี่มากยากนักกลับจากใต้
เสียงเครื่องไฟแว่วดังได้ฟังถ้อย
งานบวชนาคบ้านใครขอให้คอย
รีบเดินหน่อย อ้าว..นั่น บ้านฉันเอง
จะบวชลูกทั้งทีน้องพี่เอ๋ย
โถ ทรามเชยเฉยนิ่งนะหญิงเก่ง
ไปชายแดนปีกว่าไม่น่าเกรง
ไยทำเคร่งคล้อยเคลื่อนไม่เหมือนเดิม
แม่นาคจ๋าลูกเราจะเข้าโบสถ์
อย่าเพิ่งโกรธพี่ยาที่มาเริ่ม
ลืมความหลังครั้งเก่าจะเข้าเติม
เพื่อพูนเพิ่มผลบุญค่อยจุนเจือ
ช่างโชคดียิ่งนักไม่ชักช้า
ขอขมาคนดีจงมีเยื่อ
พี่มากผิดไปแล้วที่แจวเรือ
ไปกับช่างตัดเสื้อเมื่อปีกลาย
พี่ทอดทิ้งน้องไปให้ลำบาก
ต้องตกทุกข์ได้ยากพี่มากหน่าย
เพราะหลงลมหญิงงามติดตามชาย
ให้งมงายงี่เง่าจึ่งเศร้าตรม
น้องนาคจ๋าพี่มาในวันนี้
งานพิธีบวชนาคพี่อยากก้ม
กราบวิงวอนงอนง้อขอเอวกลม
จงชื่นชมให้พี่นี้ร่วมงาน
“ไพร พนาวัลย์”
เอ มาถูกงานหรือเปล่าหนอ? ดินเอ๋ย