วันนี้วันพระใหญ่ห้ามใครโกรธ
แม้เดี่ยวโดดอย่างไรอย่าไหวหวั่น
ที่เขามาไม่ได้นัดหมายนั้น
อาจสำคัญลำเค็ญจำเป็นจริง
รักกันย่อมเข้าใจในคนรัก
อย่ารีบหักน้ำใจ,อภัย,นิ่ง
อย่าทึกทักรักห่วงเข้าท้วงติง
อย่าชังชิงชอกช้ำนองน้ำตา
วันนี้วันพระใหญ่อภัยโทษ
ขอได้โปรดแผ่กุศลยลผลา
ให้พ้นทุกข์พ้นโศกโรคบีฑา
แล้วกลับมาพบกันเถิดขวัญใจ
“ไพร พนาวัลย์”
เลยวันพระ สละแล้ว เรื่องแววโกรธ
เคยขึงโขด ด้วยรัก สลักไหว
ก็มีบ้าง บางครา พาฤทัย
พัดแกว่งไกว ตามลม จึงตรมตรอม
ด้วยข่าวสาร เมื่อวาน ผ่านมาบอก
ว่าเจ็บยอก ทรวงใน ให้ผ่ายผอม
เกิดห่วงหา เหลือล้ำ จำต้องยอม
จิตจมจ่อม ด้วยพาล ส่งสารไป
ไร้วี่แวว ตอบกลับ ให้รับรู้
ไร้วี่แวว รออยู่ อดสูไหม
ไร้วี่แวว คนคอย แสนน้อยใจ
ตัดสินไว เลิกคบ จบกันที
พันทอง