[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

เริ่มต้นแต่ ในครรภ์ มารดาหนา
เลือดกายา เกิดก้อน ตอนเดือนสาม
ร่างกายผ่อน อ่อนโหย โรยแรงตาม
แม้แต่ยาม จะกิน จินต์อาทร

ต้องอยากเปรี้ยว คาวหวาน ทานไม่ได้
ทั้งคลื่นไส้ อาเจียร เวียนทอดถอน
อีกทรุดโทรม ร่างกาย ให้ร้าวรอน
ห่วงอุทร ตั้งครรภ์ อันตราย

จะว่าไป ก็ไว เหมือนโกหก
ท้องหยก-หยก ยกไป ใกล้ที่หมาย
เวลาครบ ทศมาส ประหลาดกาย
แทบวางวาย ให้กำเนิด เกิดลูกยา

แม่เจ็บท้อง ร้องโหย โอยโอ๊ยโอย
ระรินโรย ร้าวรวด ปวดหนักหนา
เจ็บเยี่ยงไร ไม่แม้น แทนมารดา
(เพื่อ)กุมารา กุมารี พลีชีพตน

ลูกออกมา พร้อมเลือด เกลือกแดงฉาน
แม่โปรดปราน ลูกเหลือ ไม่เบื่อบ่น
แสนสาหัส กัดฟัน ท่านสู้ทน
เฝ้าเปรอปรน จนลืมตา หรรษาจริง

"ดิน"

กลอนบทนี้"ดิน"ได้แรงบันดาลใจจากกลอนของ"พี่สุนทรวิทย์"ที่ดินได้ไปต่อกระทู้ไว้ค่ะ (รอวิวาห์หน้าฝน)
เล่นเป็นหญิงท้องแก่
เลยลองมาเรียบเรียงดูถ้าผิดพลาดอย่างไรก็ขออภัยนะคะ ดินกะว่าจะเริ่มแต่ตั้งท้องจนกระทั้งเสร็จสิ้นงานบวชค่ะ
***"ดิน"ขอแรง พี่ๆทุกๆท่านมาร่วมงานนะคะ***
ขอบคุณค่ะ

"ดิน"ไม่รู้จะลงหมวดไหนดี ขออยู่หมวดนี้เน๊าะ