[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

ดุจสิ้นหมาย ปลายทาง สร้างเพลงฝัน
รอยโศกศัลย์ วันก่อน ย้อนเยี่ยมหา
สิ้นรักแท้ แพ้พ่าย กลายร้างลา
เหมือนกรรมพา ล้าหม่น  คนเดียวดาย

ไร้ซึ่งแสง แห่งรัก ภักดีมอบ
เป็นคำปลอบ ตอบมา คราห่างหาย
กาลเวลา พาผ่าน หวานเคลื่อนคลาย
ดั่งภูตพราย หมายพราก จากดวงจินต์

ร่ำไห้หวน ครวญคำ ช้ำสะอื้น
สุดกล้ำกลืน คืนเหงา เฝ้าถวิล
โอ้ ใจเอย เผยรัก  ปักชีวิน
กลับราคิน  สิ้นค่า ราคาคน

เขาหมดรัก ปักใจ ไม่เหมือนเก่า
ปล่อยให้เรา เศร้าสม ตรมสับสน
รอยอดีต กรีดห้วง บ่วงใจตน
ต้องจำทน หม่นหมอง ครองระทม

“สุนันยา”
 

ลบรอยอดีต

ยังคร่ำครวญ ชวนถวิล กลิ่นรักหาย
แสนเสียดาย หมายมั่น นั้นกลับขม
ใจของเธอ เพ้อครวญ ป่วนระบม
ไร้สุขสม ซมซาน รานร้าวทรวง

โดนพิษรัก ปักคา พาวิโยค
เหงาเศร้าโศก โรครุม กลุ้มสุดห่วง
อาลัยเหลือ เมื่อพราก จากพุ่มพวง
เดือนลับดวง ช่วงค่ำ น้ำตานอง

มองตาลอย คอยทาง อย่างเหงาเหงา
เธอคนเศร้า เขาไกล ไม่สนอง
ไร้ข่าวสาร ขานตรง ส่งประคอง
เธอร่ำร้อง หมองนัก รักลอยลม

เหมือนโลกนี้ มีชาย หมายเพียงเขา
ร้อยหมื่นเฝ้า เข้ามอง ปองสุขสม
มีอีกมาก ฝากหมาย ชายเชยชม
ไยยังตรม ขมซับ จับจริงเจียว

ผละสายตา มามอง สองข้างฝั่ง
มีล้นหลั่ง สั่งฝาก อยากข้องเกี่ยว
เลือกชมชื่น ยื่นมือ ยื้อนิดเดียว
ทั้งหวานเปรี้ยว เหลียวตาม ยามดำเนิน

ให้ได้มา พากลบ ลบอดีต
ที่เขียนขีด กรีดทาง ล้างห่างเหิน
สร้างรักใหม่ ให้ตน พ้นเผชิญ
ให้ก้าวเดิน เกินค่า คราครั้งตรม.

"บ้านริมโขง"

๔ มิถุนายน ๒๕๕๕