ผมสอนชั้น ป. 2 ตลอดชีวิตการเป็นครู ให้เด็กฝึกอ่านและแต่งคำล้องจองสองคำ
บางคนแต่งได้ดีมาก บางคนเข็นเท่าไรก็ไปไม่ได้ ผมว่าแล้วแต่พรสวรรค์หรือเจ้าให้มา
ถ้าเด็กไม่ได้จริงๆควรจะสงเคราะห์เขาบ้าง เขาไม่มีงานส่งคงกลัดกลุ้มเป็นอย่างมาก
ผมมีลูกสามคน คนพี่พอแต่งได้ คนรองอยู่บ้านกลอนนี่แหละ คนเล็กแต่งไม่เป็นเรื่อง
คงเป็นเครื่องชี้วัดว่า ความสามารถของแต่ละคนไม่เท่ากันและอาจจะแตกต่างกันด้วย
ขบวนการเรียนรู้ งานบางอย่างอาจจะยากควรใช้ระบบกลุ่มสัมพันธ์ จัดกลุ่มช่วยกันทำ
ให้รายงานหน้าห้อง จัดป้ายนิเทศแสดงผลงาน มีคะแนนหรือรางวัลหรือเกียรติบัตรจูงใจ
คงได้เห็นช้างเผือกกันบ้างละ อย่างน้อยก็เป็นส่งเสริมให้เด็กรักและเก่งภาษาไทยมากขึ้น
อยู่ที่ว่าครูมีใจรักภาษาไทยแค่ไหน หรือให้จบไปวันๆ ความผูกพันฉันท์ครูนักเรียนไม่มี
ทราบว่า บางท่านกำลังดังเช่นที่ผมกล่าว จัดชมรมวรรณศิลป์ฝึกเด็กแต่งกลอน บอกว่า
มีเด็กสนใจร่วมกิจกรรมหลายสิบคน เขาเลยไม่ค่อยได้เข้ามาบ้านกลอนไทย ผมขอสนับ
สนุนและให้กำลังใจ น้อมจิตคารวะอย่างสูงมา ณ ที่นี้
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
