วิสาขะบูชามาวันนี้
ขอคนดีอย่าครองความหมองไหม้
อย่ามัวภักดิ์รักเก่าปล่อยเขาไป
พบรักได้คนยึดประพฤติธรรม
วันพุทธะชยันตีที่บริสุทธิ์
น้องควรหยุดทำบาปหยาบถลำ
วันพรุ่งนี้บุญส่งคงพ้นกรรม
รักน้อมนำมิใช่พี่ที่เลวนัก
เขาเล่าลือพี่ชั่วทั่วทั้งบ้าน
กลอนระรานใครใครไม่ประจักษ์
พิโธ่เอ๋ยพี่อ้อนแต่กลอนรัก
ถูกทึกทักเขียนกลอนด่า..นิจจา..งง (ว่ะ)
ดาว อาชาไนย
ใครจะว่า อย่างไร อย่าไปสน
ปากของคน พูดไป ให้ไหลหลง
การทำดี บางครั้ง ยังนั่งปลง
คนทนง ว่าตัวเด่น ยังเห็นมี
ช่างเขาเถิด ปล่อยเขา เรานิ่งไว้
ทำจิตใจ แน่นหนัก จักสุขี
ความรุ่มร้อน เผากาย ระอายซี
ต้องหลบลี้ หนีหน้า ไม่มามอง
คอยติฉิน นินทา ด่าชาวบ้าน
ยกตัวเอง ประจานอื่น ให้ขื่นหมอง
ต้องเดียวดาย ตายซาก ไร้คนปอง
สุดท้ายต้อง แล้งเหนี่ยว แสนเปลี่ยวใจ
ควรจะรู้ สำนึก ตรึกตรองบ้าง
คอยทำกร่าง วางท่า ข้านี้ใหญ่
สุดท้ายต้อง ซมซาน รานฤทัย
ตรมหม่นหมก อกไหม้ ไร้คนชม
พันทอง