วันก่อนเธอมองเห็นฉันเป็นมิตร
คนสนิทชิดใกล้คอยไถ่ถาม
สารทุกข์สุขไหมในทุกยาม
ไมตรีงามพอกพูนเกื้อกูลกัน
ดั่งเป็นญาติชาติเชื้อร่วมเนื้อไข
สนิทใจคบค้าเฮฮาขัน
หลายบทบาทขาดเติมเสริมสัมพันธ์
มิแบ่งชั้นชนใดให้ต้องเกรง
ไม่ต้อง"คะ" ต้อง"ครับ" รับได้หมด
อรรถรสคุยแซบแบบตรงเผง
คำต่อคำเน้นหนักแบบนักเลง
แสนครื้นเครงเสียงทำสูงต่ำมี
วันเวลาผ่านไปอะไรเปลี่ยน
พอกพูนเตียนห่างหายคล้ายหลบหนี
สารทุกข์สุขใดสิ้นใยดี
ไม่เป็นที่ห่วงหาประสาเคย
"ฉันเข้าใจไม่ว่าถ้าจะตัด
ฉันไม่ขัดจัดให้ไม่ต้องเอ่ย
ฉันไม่ข้องหมองใจไม่ว่าเลย
ฉันจะเฉยเคยทำประจำตน"
วันก่อนหรือวันนี้ที่เป็นอยู่
มากมายรู้พร้อมรับไม่สับสน
หากจะเลิกคบใครไปสักคน
ไม่มีผลกระทบ..แค่จบแล้ว.
"กานต์ฑิตา"
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ได้ฟังจากอีกสายให้ค้นหา
เขาเล่ามาได้ฟังยังใจแป้ว
เปิดบ้านกลอนทันทีไล่ถี่แนว
และเจอแล้วหมวดกลอนเพื่อนไม่เชือนแช
มีภาพลูกยางป่ามาสื่อหมาย
เพียงเดียวดายตรงนั้นใช่มันแน่
ว่าขาดคนสนใจไม่เหลียวแล
ทั้งเพื่อนแท้เพื่อนเก่าเขาหายไป
ก็วันนั้นแจ้งฟังคำสั่งห้าม
ทั้งข้อความโทรหาว่าอยู่ไหน
ปฏิบัติศาสนกิจฝึกจิตใจ
คือปีใหม่สงกรานต์ที่ผ่านมา
หลังวันนั้นฉันรอใจจ่อจด
ด้วยเธอหมดกิจกรรมล้ำเดือนกว่า
โทรศัพท์ชาร์ทแบตทุกเวลา
หล่อนโทรหารับได้ในทันที
รอจนหน่ายหายมิดผิดสังเกต
หรือมีเหตุอันใดได้หมางนี่
ลองโทรหาอีกคนสับสนดี
สัญญาณมีไม่รับสายรอหลายครั้ง
วันนี้โทรหาใหม่ดีใจครับ
เขามารับสมจิตที่คิดหวัง
ถามถึงหล่อนนั้นหนาละล้าละลัง
เขาเล่าฟังไม่สบายหลายภูมิแพ้
ฉันตั้งใจไว้ว่าจะไม่ตัด........
ฉันไม่ขัดเกินล่วงเจ้าดวงแข..
ฉันไม่เคยครุ่นคิดจิตผันแปร..
ฉันเพื่อนแท้ของเจ้าเยาวมาลย์
ต่อแต่นี้โทรหาว่าคุยด้วย
คุณคนสวยคอยรับโทรศัพท์ผ่าน
อย่าปิดเครื่องอีกนะทรมาน
จงสงสารหนุ่มยะลาโทรมาไกล.
นพ
4มิ.ย.55
เขาเล่ามาได้ฟังยังใจแป้ว
เปิดบ้านกลอนทันทีไล่ถี่แนว
และเจอแล้วหมวดกลอนเพื่อนไม่เชือนแช
มีภาพลูกยางป่ามาสื่อหมาย
เพียงเดียวดายตรงนั้นใช่มันแน่
ว่าขาดคนสนใจไม่เหลียวแล
ทั้งเพื่อนแท้เพื่อนเก่าเขาหายไป
ก็วันนั้นแจ้งฟังคำสั่งห้าม
ทั้งข้อความโทรหาว่าอยู่ไหน
ปฏิบัติศาสนกิจฝึกจิตใจ
คือปีใหม่สงกรานต์ที่ผ่านมา
หลังวันนั้นฉันรอใจจ่อจด
ด้วยเธอหมดกิจกรรมล้ำเดือนกว่า
โทรศัพท์ชาร์ทแบตทุกเวลา
หล่อนโทรหารับได้ในทันที
รอจนหน่ายหายมิดผิดสังเกต
หรือมีเหตุอันใดได้หมางนี่
ลองโทรหาอีกคนสับสนดี
สัญญาณมีไม่รับสายรอหลายครั้ง
วันนี้โทรหาใหม่ดีใจครับ
เขามารับสมจิตที่คิดหวัง
ถามถึงหล่อนนั้นหนาละล้าละลัง
เขาเล่าฟังไม่สบายหลายภูมิแพ้
ฉันตั้งใจไว้ว่าจะไม่ตัด........
ฉันไม่ขัดเกินล่วงเจ้าดวงแข..
ฉันไม่เคยครุ่นคิดจิตผันแปร..
ฉันเพื่อนแท้ของเจ้าเยาวมาลย์
ต่อแต่นี้โทรหาว่าคุยด้วย
คุณคนสวยคอยรับโทรศัพท์ผ่าน
อย่าปิดเครื่องอีกนะทรมาน
จงสงสารหนุ่มยะลาโทรมาไกล.
นพ
4มิ.ย.55
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
