ฟ้องด้วยภาพ...
ครบหนึ่งปี ผ่านพ้น ทนหม่นหมอง
พี่ของน้อง รู้ไหม ใจห่วงหา
ยังนึกถึง คำมั่น และสัญญา
เหตุผันพา มาเปลี่ยน กรรมเวียนวน
รักพี่ใจ แทบขาด จำตัดจิต
พ่อ,แม่ติด หนี้เขา เศร้าหมองหม่น
จำใจแต่ง ขัดดอก ช้ำชอกตน
ในกมล รักมั่น ทุกวันคืน
สองกรกราบ ท่ามฝน บ่นรำพึง
ฝากบอกถึง ซึ้งหนา อุราฝืน
ปาดน้ำตา คราไหล ใจกล้ำกลืน
จำสะอื้น ขื่นใจ ในทรวงตรม
พี่ของน้อง รู้ไหม ใจห่วงหา
ยังนึกถึง คำมั่น และสัญญา
เหตุผันพา มาเปลี่ยน กรรมเวียนวน
รักพี่ใจ แทบขาด จำตัดจิต
พ่อ,แม่ติด หนี้เขา เศร้าหมองหม่น
จำใจแต่ง ขัดดอก ช้ำชอกตน
ในกมล รักมั่น ทุกวันคืน
สองกรกราบ ท่ามฝน บ่นรำพึง
ฝากบอกถึง ซึ้งหนา อุราฝืน
ปาดน้ำตา คราไหล ใจกล้ำกลืน
จำสะอื้น ขื่นใจ ในทรวงตรม
ส่วน"ดิน"รักนะแต่เป็นยังงี้ไปแล้วอ่ะ
"ดิน"
[/quote]ตอนติดตาม เขาไป ไม่อ้อยอิ่ง
พอถูกทิ้ง สะอื้น ยืนร้องห่ม
ท้องเก้าเดือน แบกหน้า มาระทม
โทษลมลม แล้งแล้ง แต่งเรื่องราว
เป็นหนี้อยู่ สามร้อย หนอยอ้างได้
ต้องจำใจ นบนอบ มอบความสาว
ทนขัดดอก อดสู อยู่ยืดยาว
ช่างโน้มน้าว กล่าวคล่อง นะน้องดิน
สุนทรวิทย์
พอถูกทิ้ง สะอื้น ยืนร้องห่ม
ท้องเก้าเดือน แบกหน้า มาระทม
โทษลมลม แล้งแล้ง แต่งเรื่องราว
เป็นหนี้อยู่ สามร้อย หนอยอ้างได้
ต้องจำใจ นบนอบ มอบความสาว
ทนขัดดอก อดสู อยู่ยืดยาว
ช่างโน้มน้าว กล่าวคล่อง นะน้องดิน
สุนทรวิทย์