เมฆทะมึน ครึนคลุ้ม สุมเวหา
วิชชุดา สำแดง แผลงฤทธิ์เดช
สายพิรุณ หลั่งพรม รมเยศ
พนาเวศ ชุ่มฉ่ำ น้ำปริ่มบึง
ฝนแรก แตกพรั่งพรู ลงสู่หล้า
แย้มเตือนว่า พรรษากาล ผ่านมาถึง
มรสุม คลุ้มคลั่ง ดังอื้ออึง
บุรุษหนึ่ง เพ้อหา คอยยาใจ
นัดพบดวง-กมล ต้นวัสสะ
เสียงฝนชะ หลังคา พาหวั่นไหว
ครบขวบปี ที่นาง แรมร้างไกล
เกรงทรามวัย บิดเบือน เงื่อนสัญญา
แหวนหมั้นตระ-เตรียมไว้ ใช้สู่ขอ
พร้อมเรือนหอ งามครัน ทรงปั้นหยา
ขาดแต่เธอ ยังสิ มิกลับมา
ร่วมวิวาห์ ดั่งคำ เคยจำนรรจ์
วิงวอนหยาด-พิรุณ ค้ำจุนหวัง
อยู่อินัง-ขังขอบ ปลูกปลอบฝัน
ก่อนสลัด ตัดรอน จรจรัล
รอจอมขวัญ ฉันเยือน ค่อยเคลื่อนคลา
สุนทรวิทย์
วิชชุดา สำแดง แผลงฤทธิ์เดช
สายพิรุณ หลั่งพรม รมเยศ
พนาเวศ ชุ่มฉ่ำ น้ำปริ่มบึง
ฝนแรก แตกพรั่งพรู ลงสู่หล้า
แย้มเตือนว่า พรรษากาล ผ่านมาถึง
มรสุม คลุ้มคลั่ง ดังอื้ออึง
บุรุษหนึ่ง เพ้อหา คอยยาใจ
นัดพบดวง-กมล ต้นวัสสะ
เสียงฝนชะ หลังคา พาหวั่นไหว
ครบขวบปี ที่นาง แรมร้างไกล
เกรงทรามวัย บิดเบือน เงื่อนสัญญา
แหวนหมั้นตระ-เตรียมไว้ ใช้สู่ขอ
พร้อมเรือนหอ งามครัน ทรงปั้นหยา
ขาดแต่เธอ ยังสิ มิกลับมา
ร่วมวิวาห์ ดั่งคำ เคยจำนรรจ์
วิงวอนหยาด-พิรุณ ค้ำจุนหวัง
อยู่อินัง-ขังขอบ ปลูกปลอบฝัน
ก่อนสลัด ตัดรอน จรจรัล
รอจอมขวัญ ฉันเยือน ค่อยเคลื่อนคลา
สุนทรวิทย์
ลืมไปได้ เงื่อนงำ ถลำลึก
ไม่ต้องนึก ถึงฉัน หรือฝันหา
ตัดหมดแล้ว เยื่อใย ในสัญญา
ก่อนจากลา ไปไกล ไม่กลับคืน
ขอให้พี่ มีใหม่ ได้เลยนะ
มีคนจะ วิวาห์ พี่อย่าฝืน
รีบตกลง ปลงใจ กับขวัญยืน
ด้วยทรามชื่น หมดรัก ปักฤดี
ขออวยพร ล่วงหน้า อย่าว่าฉัน
ให้สุขสันต์ ครองคู่ ดูสุขี
ส่วนแหวนเพชร เม็ดเขื่อง ที่นิ้วชี้
ยึดเป็นที่ ระลึก ยามนึกถึงเธอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
