ภาพตำตาพาใจอาลัยหวง
ช้ำทั้งทรวงร่วงรูปแลซูบผอม
ช่างลืมสิ้นกลิ่นฉมเคยดมดอม
ฤๅหมดหอมพะยอมเนื้อกลิ่นเจือจาง
ใครเคียงคู่อยู่ข้างมิห่างหาย
แนบนวลกายชายยลจวบจนสาง
ยังฝังจินต์ไม่สิ้นหายแม้วายวาง
ให้ระคางหมางนักเมื่อรักรวน
โอ้ว่าใจไยเป็นถึงเช่นนี้
เร้นหลีกลี้หนีชื่นไม่คืนหวน
มิเห็นใจใครเล่าที่เฝ้าครวญ
รอเขาชวนชี้ฉะอ้อนเหมือนก่อนเคย...
บูรพาท่าพระจันทร์
... มารู้โดน คนที่ คิดหนีห่าง
คอยแต่งเรื่อง อำพราง ซ้ำอ้างเฉย
ฉากละคร ตอนนั้น มั่นใจเลย
สรุปเผย แล้วว่า คุณค่าใจ ...
...คิดถึงใคร คนก่อน เคยอ้อนหา
คิดถึงคน รู้ค่า เคยมาใฝ่
คิดถึงมาก อยากพบ ซบฤทัย
ขอเพียงไอ อุ่นแอบ แนบฤดี...
...ฝากลมบอก เธอด้วย น้องป่วยเศร้า
จูบเบาเบา ตรงกลาง หว่างใจพี่
เคยห่วงหา ให้กัน ฝันก็มี
ช้ำป่นปี่้ ก็ใฝ่ ใจยังคอย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
