เป็นหน้าที่ของเดือนต้องเคลื่อนคล้อย
โถ ดาวน้อยอย่าร้องนะน้องพี่
เพียงครึ่งเดือนเยือนมาท่องราตรี
เจ้าคงมีสุขสันต์ทุกวันคืน
ณ บ้านกลอนแห่งนี้เหล่าพี่น้อง
ช่วยประคองดวงใจให้เริงรื่น
ร่วมปลุกปลอบมอบคำใครกล้ำกลืน
ยามสดชื่น,หงอยเหงา,เชิญเข้ามา
อาจมีบ้างบางคราวมีดาวหาง
มาเยื้องย่างเถิดเทิงอย่างเริงร่า
เข้ากระแซะแคะควงฟาดงวงงา
ต้องอำลาจากไปเพราะใครทำ?
ดาวแซมน้อยลอยฟ่องละล่องฟ้า
อยากคืนมาบ้านเราทุกเช้าค่ำ
ฤา ชีวิตโลดเต้นใช้เวรกรรม
ที่เคยทำปางบรรพ์เข้าพันพัว
รอคืนวันจันทร์ฉายพระพายแผ่ว
คงได้แจวคืนกลับสลับขั้ว
เมฆหมอกร้ายกรายพ้นความหม่นมัว
ดั่งดอกบัวแย้มบานที่บ้านเรา
“ไพร พนาวัลย์”