ยังโชคดีมีฝันอันเพริศแพร้ว
ดุจดวงแก้วแวววามสีงามใส
กระจายแสงแรงโหมชโลมใจ
ปลอบหทัยให้สมหวังเป็นครั้งคราว
แต่อกเราเศร้าครวญด้วยนวลร้าง
ให้อ้างว้างข้างขาดอนาถหนาว
ได้เพียงจ้องมองแลชะแง้ดาว
ยามไร้สาวร้าวลำเค็ญเมื่อเย็นลม
ยามฝนพรำซ้ำลมระงมเสียง
มีเงาเพียงเคียงอยู่เป็นคู่สม
ไร้ดาวเดือนเสมือนเคยให้เชยชม
ยิ่งตรอมตรมขมขื่นหมื่นทวี
อยากวิงวอนอ้อนเทวัญในชั้นสรวง
ให้สมทรวงดวงจิตพิสิฐศรี
มาช่วยฉันฝันส่งองค์นารี
ร่วมราตรีฤดีรักให้สักองค์...
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
