เมื่อได้อ่านกานท์กลอนอักษรหวาน
ดุจสายธารซ่านเย็นกระเซ็นสาย
ส่งชำระสระสนานสำราญกาย
ร้อนสลายคลายห่างจนจางจร
จะนำผลยลความเมื่อยามเห็น
ตระหนักเป็นเช่นอาจารย์งานอักษร
หมั่นเตือนซ้ำย้ำฤทัยให้สังวร
ยามจดกานท์จารกลอนนิวรณ์เตือน...
บูรพาท่าพระจันทร์
ป.ล.ขอขอบคุณ คุณกามนิต ที่นำบทกลอนดี ๆ
ซึ่งมีความไพเราะงดงามทั้งฉันทลักษณ์และภาษา
ของรุ่นพี่ ๆ มาให้อ่านครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
