รักกันแท้ให้...ผ้าเช็ดมูก
บรรจงคีบ หยิบมา ผ้าผืนน้อย
นิ้วค่อยค่อย แกะเกี่ยว น้ำเหนียวผูก
เอาแช่ลง ผงซักผ้า ตรานกฮูก
ขยี้ขยูก หมดซาก ขึงตากราว
พอหมาดแห้ง แจงดม พรมน้ำหอม
คอยถนอม รีดทับ พับส่งสาว
ผ้าสดใส ไร้สี ราคีคาว
งามแวววาว ต้องรับ กับแก้มนวล
ฟังนะเจ้า เสาร์นี้ วันที่สอง
จะประคอง รองรับ กลับบ้านสวน
พุดซ้อนผลิ มะลิบาน ลานอบอวล
จับมือชวน ชมจันทร์ คืนวันเพ็ญ
มาทีหลังเขา ละเพื่อนๆจะยอมไหมนี่
รพีกาญจน์ 59
ขอเอ่ยบอก น้องพี่ ที่นี่ก่อน
วันเสาร์ตอน เย็นหนา ไม่มาเห็น
ติดธุระ ทางใจ ให้จำเป็น
ขอหลีกเร้น ชั่วครู่ ไปดูจันทร์.
คนข้างเสา ทายทัก จักหวั่นไหว
ยื่นผ้าให้ ใยหนอ ใจคอสั่น
ผ้าเช็ดมูก ผูกใจ ไว้รวมกัน
หรือไรนั่น ปั่นป่วน ชวนงวยงง
ให้ตกปาก รับคำ จำมั่นเหมาะ
นี่เฉพาะ เจาะจิต คิดลุ่มหลง
กระสับ-กระส่าย ใจคอ หนอพะวง
เหมือนมีองค์ ลงยันต์ นะจังงัง
วันเสาร์ตอน เย็นหนา ไม่มาเห็น
ติดธุระ ทางใจ ให้จำเป็น
ขอหลีกเร้น ชั่วครู่ ไปดูจันทร์.
คนข้างเสา ทายทัก จักหวั่นไหว
ยื่นผ้าให้ ใยหนอ ใจคอสั่น
ผ้าเช็ดมูก ผูกใจ ไว้รวมกัน
หรือไรนั่น ปั่นป่วน ชวนงวยงง
ให้ตกปาก รับคำ จำมั่นเหมาะ
นี่เฉพาะ เจาะจิต คิดลุ่มหลง
กระสับ-กระส่าย ใจคอ หนอพะวง
เหมือนมีองค์ ลงยันต์ นะจังงัง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
