[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

ณ ค่ำคืนหวั่นไหวจุดไฟฝัน
ผ้าห่มพันมือขวาใฝ่คว้าหมอน
กอดประกบก่ายร่างกลางที่นอน
ช่วงบั่นทอนทุรนอยู่คนเดียว

จะข้ามผ่านวานวันนั้นแสนยาก
มันเหงามากพ่ายแพ้คนแลเหลียว
กอดหมอนข้างต่างกันไม่พันเกลียว
ขาดการเยียวยากลับกระชับกาย

ยินแต่เสียงสาดส่ายของสายฝน
แต่ละหนดั่งหยามถึงความหมาย
เป็นเจ้าสาวกลัวฝนไปจนตาย
จึงเดียวดายอาดูรคูณทวี

ยาก...พ้นผ่านคืนวันวสันต์สวาท
ร้อยหยดหยาดปรารถนามารศรี
ยังคงหลับข้างกายชายชาตรี
ฝันไม่ดี...ยอมอ่อนข้อแต่ก็...กลัว (อิอิ)

 

เจ้าพลิกร่างลืมตาเมื่อฟ้าเปิด   
หลับก่อนเถิดขวัญตาฟ้ายังหลัว
คลี่ผ้าห่มคลุมหน้าฟ้าก็มัว   
แก้วอย่ากลัวพี่จะกล่อมด้วยอ้อมกอด

ลืมตะวันไม่เห็นฟ้าเวหาหน   
ซึ้งกมลครวญคร่ำเพลงพร่ำพรอด
เลียบฝั่งคลองเรือล่องคล่องตลอด
ไปไม่รอดจอดท่าน้องเหมือนต้องมนต์
         
         เนิน จำราย