ได้เกิดเป็นมนุษย์สุดประเสริฐ
โอกาสเปิดสร้างบุญเป็นทุนช่วย
บ้างเกิดมายากจนบางคนรวย
บ้างมอดม้วยยังเยาว์ไม่เท่ากัน
ชาติตระกูลหนุนส่งให้คงศักดิ์
พ่อแม่รักสั่งสอนป้อนรังสรรค์
ลูกเกิดมาย่อมดีมิดึงดัน
ความผูกพันกั้นกางห่างอบาย
ให้มีจิตสำนึกระลึกชอบ
ให้คำตอบดวงแดยามแพ้พ่าย
ให้กระทำความดีอย่าดูดาย
ให้ขวนขวายสร้างบุญเป็นทุนรอน
แม้ยามทุกข์ทับถมอย่าตรมเศร้า
เพราะตัวเราสร้างเองบรรเลงร่อน
ตั้งสติดำริมั่นหั่นนิวรณ์
ความเร่าร้อนจะผ่อนคลายมลายลง
เกิดมาครบอาการสามสิบสอง
จงยิ้มมองรอบตัวอย่ามัวหลง
ขอขอบคุณสวรรค์ที่บรรจง
ท่านค่อยส่งเกิดมา...อย่ารีบตาย
ใครทำชั่วช่างเขาอย่าเอาอย่าง
คนเคียงข้างช่างมันอย่าพลันหน่าย
ทำหน้าที่ภรรยาอย่าคลอนคลาย
เดี๋ยวก็พ่ายความดี...แม่ศรีเรือน
“ไพร พนาวัลย์”