ถึงไม่หยิก เนื้อน้อง ยังร้องเจ็บ
แสนหนาวเหน็บ เล็บแทง แรงเสียหนัก
ลึกถึงขั้ว หัวใจ หทัยชัก
เกือบเสียหลัก หนักหน่วง ทุกช่วงตอน
อยากจะเป็น นางฟ้า ดาราฉาย
นวยนาดกาย ร่ายรีด กรีดสลอน
รำล่อหลอก ฤทัย ให้ร้าวรอน
ระทวยฟ้อน อ่อนหวาน ซ่านซึ่งใจ
เป็นเรื่องจริง เสกสรร สวรรค์สร้าง
ท้องนภางค์ กั้นขวาง ทางสดใส
ประโลมลูบ จูบกอด สอดทรวงใน
จนฤทัย ไหวหวาม ยามนิทรา
พันทอง
แม้หยิกเนื้อในนิทราผวาเจ็บ
ดั่งหยิกเล็บในภวังค์หลังใฝ่หา
กับรูปงามเอวบางดุจนางฟ้า
ท่ามลีลาอรชรอ่อนละมุน
เหมือนภาพฝันสะท้อนตอนเหนื่อยล้า
ครั้งหนึ่งมาพบเห็นเช่นความอุ่น-
ในทรวงอันโอบเอื้อเกื้อการุณ
เป็นความคุ้นเยาวภา ณ ธาตรี
เคยเหน็บหนาวคราวนั้นฝันสลาย
ก็กลับกลายเหมือนโฉมตรูอยู่ที่นี่
ตื่นจากฝันอันหนาวหนักปักฤดี
หนาวลมที่เคยกรุ่นอุ่นน้ำค้าง
อันชโลมใจนั้นจนมั่นแล้ว
เคยหวานแหววอย่างไรขอใจบ้าง
อย่าให้ฝันเป็นขวัญอันเจือจาง
อย่าให้ว้างเคยเคียงเพียงภาพฝัน
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
