[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น.ปฎิพน]

๑๔-
 
๐ ชีวิตลิขิตมนุชผู้..................พิศะดูก็ดุจดัง
ไพรสัณฑรุกขมุลยัง................ทิศะกว้างละลานตา
๐ บางเลศประเทศนฤคหิต........ก็สฤษฎฺ์ละมุนพา
ร้อนกายกระหายอุทกะหา.........วปุผ่าวก็ผ่อนเย็น
๐ บางเลศประเทศประสบะชัฎ....ตละพัดประดุจเป็น
ขวากหนามนิยามประดุจะเช่น....นรกานต์ลุอาวรณ์
๐ เมื่อพบประสบประณุทะทุกข์....ภยมุขประมวลจร
จิตวาบพิลาปทุขะสะท้อน..........ปริเทวะลามนัย
๐ จิตตกตระหนกทุขะก็เห็น........กละเร้น ณ ความไข
ว่าเธอน่ะจรก็ระยะไกล............ผิว์จะกลับก็ยากนาน
๐ ขอให้ฤทัย ธ มละท้อ............สติต่อผจญมาร
ปัญญาครุฑาพละพิจาร..............ตละอาวุธาคม
๐ ชำแรกและแตกวิวิธะขวาก.....และประจาคทุขารมย์
เข้มแขงคละแรงพหุละสม...........สมญาพยัคฆี
๐ ถ้ำโถงอุโมงค์รัชนิอน-............ธกะกลก็ทึบที
แม้นในฤทัยประดุจะมี................รวิแสงประดับกาย
๐ ย่อมอาจประจาครัชนิเห็น........กละเป็นมิวางวาย
พานพบประสบทิศะ ณ หมาย......ตละปลายรวีแสง
๐ เมื่อกาลจะผ่านอธิกะทิน-.........กรผินอำไพแรง
คงเจอเสนอรุจิระแห่ง..............ปิติล้วนและยินดี
๐ กำหนดและขันติวรธรรม.........ครุนำละลามมี
วันหน้าแหละเป็นพิสิฐะศรี...........สุริยาก็ของเรา ฯ