อดีตเตือนเสมือนหยอกตามหลอกหลอน
ให้อาทรวอนซ้ำครั้งฉ่ำหวาน
สองกรเกี่ยวเหนี่ยวก้อยร้อยดวงมาน
เชื่อมประสานตำนานใจใต้แสงดาว
กระซิบบอกหยอกสาวโน่นดาวรัก
เพริศพรายนักประจักษ์ตาเวหาหาว
อยู่คู่เคียงเรียงข้างดูพร่างพราว
ก่องสกาวราวเพชรเก็จมณี
ดุจรักเราเฝ้าถนอมในอ้อมกอด
เพ้อพร่ำพรอดคะนึงครวญนวลฉวี
ใต้ม่านพราวดาวพร่างกลางราตรี
แนบโฉมศรีชี้ชมภิรมย์แล
ดูดวงดาวคราวนี้พี่สะอื้น
เคยเคียงชื่นยืนข้างกลางเพ็ญแข
โอ้ดาวเอยเคยพร่างอยู่กลางแด
ไร้แล้วแม่เหลือแต่เราที่เฝ้าชม...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
ร้อยรินร่ำคำนึง คิดถึงพี่
ดวงฤดี เดียวดายหทัยขม
คะนึงครวญหวนหาอุราตรม
ร้าวระบม ห่มห้อม สุดตรอมใจ
มีแต่เพียง ดวงดาว ที่พราวพร่าง
เป็นเส้นทาง วางทาบ ฉาบแสงใส
ฝากคิดถึง ซึ้งทรวง ดาวดวงไกล
นำรักไป ให้ถึง ใครหนึ่งคน
โปรดรับรู้ ว่ารัก ยังปักมั่น
แม้นโศกศัลย์ ฝันใฝ่ ไม่สับสน
สองปรางอาบ น้ำตา มาเปื้อนปน
แต่กมล ท้นรัก สลักตรึง
ห้วงอารมณ์ ขมจับ แม้นหลับใหล
ห่วงอาวรณ์ ถอนอาลัย ในคิดถึง
รำพึงคำพร่ำหวง ห่วงคำนึง
รักเพียงหนึ่ง คะนึงหา แก้วยาใจ....
“สุนันยา”
ดวงฤดี เดียวดายหทัยขม
คะนึงครวญหวนหาอุราตรม
ร้าวระบม ห่มห้อม สุดตรอมใจ
มีแต่เพียง ดวงดาว ที่พราวพร่าง
เป็นเส้นทาง วางทาบ ฉาบแสงใส
ฝากคิดถึง ซึ้งทรวง ดาวดวงไกล
นำรักไป ให้ถึง ใครหนึ่งคน
โปรดรับรู้ ว่ารัก ยังปักมั่น
แม้นโศกศัลย์ ฝันใฝ่ ไม่สับสน
สองปรางอาบ น้ำตา มาเปื้อนปน
แต่กมล ท้นรัก สลักตรึง
ห้วงอารมณ์ ขมจับ แม้นหลับใหล
ห่วงอาวรณ์ ถอนอาลัย ในคิดถึง
รำพึงคำพร่ำหวง ห่วงคำนึง
รักเพียงหนึ่ง คะนึงหา แก้วยาใจ....
“สุนันยา”