ปลายโค้ง ขอบฟ้า แสนไกล
ปล่อยให้ เวลา คล้อยเคลื่อน
รอลูก กลับมา เยี่ยมเยือน
ปีเดือน เลื่อนไป ไม่คืน
รอนับ วันจะ มอดม้วย
ยามป่วย ยามไข้ ใจฝืน
ทนช้ำ ระกำ กล้ำกลืน
จนผืน นาเขา เอาไป
พาตัว ซมซาน บ้านจาก
มาฝาก นอนซบ ไทรใหญ่
ลำบาก ลำบน ทนไว้
หมายใจ ลูกกลับ มาแล
สองแขน สองขา ล้าสิ้น
แต่ใจ ถวิล เพียงแค่
สองมือ ตระกอง ดวงแด
ที่แม่ ถนอม กล่อมนอน
หมายใจ กอดลูก ครั้งหนึ่ง
ด้วยรัก สุดซึ้ง กึ่งหลอน
ใจแท้ เจียนขาด รอน-รอน
ภาวนา ขอวอน ลูกคืน..
ปล่อยให้ เวลา คล้อยเคลื่อน
รอลูก กลับมา เยี่ยมเยือน
ปีเดือน เลื่อนไป ไม่คืน
รอนับ วันจะ มอดม้วย
ยามป่วย ยามไข้ ใจฝืน
ทนช้ำ ระกำ กล้ำกลืน
จนผืน นาเขา เอาไป
พาตัว ซมซาน บ้านจาก
มาฝาก นอนซบ ไทรใหญ่
ลำบาก ลำบน ทนไว้
หมายใจ ลูกกลับ มาแล
สองแขน สองขา ล้าสิ้น
แต่ใจ ถวิล เพียงแค่
สองมือ ตระกอง ดวงแด
ที่แม่ ถนอม กล่อมนอน
หมายใจ กอดลูก ครั้งหนึ่ง
ด้วยรัก สุดซึ้ง กึ่งหลอน
ใจแท้ เจียนขาด รอน-รอน
ภาวนา ขอวอน ลูกคืน..
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
