...... ใจจริงส่วนลึกฉันเองยังรักเธอ.....
.....อภัยเสมอแม้เธอใจแสนดำ.....
.....เธอต้องการสิ่งใด ๆ เพียรหาให้อยู่ประจำ.....
ไม่เคยกระทำให้เธอหมองหม่น ......
....... เธอคงไม่ซึ้งในค่าของคำรัก......
เพราะคนบอกรักเธอมีมากหลายคน.....
.....คนภักดีอย่างจริงใจเธอมิเคยใส่กมล.... ลวดลายสับสนวกวนอุรา....
.....ฉันจึงจำตัดใจ หลีกทางห่างไกล หนีภาพคอยบาดตา....
จงโชคดีดั่งที่ปรารถนา...
....ถึงฉันคนไร้ค่า คงมีวันหาได้ใหม่......
....... วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก...
.... วันไหนสำนึกแล้วเธอจะเสียใจ.....
...."..มีแก้วงามอยู่ในมือเธอมิเคยห่วงอาลัย....
..... ต่อวันหลุดไปจึงค่อยคร่ำครวญ..."....
รัตนาวดี
.....อภัยเสมอแม้เธอใจแสนดำ.....
.....เธอต้องการสิ่งใด ๆ เพียรหาให้อยู่ประจำ.....
ไม่เคยกระทำให้เธอหมองหม่น ......
....... เธอคงไม่ซึ้งในค่าของคำรัก......
เพราะคนบอกรักเธอมีมากหลายคน.....
.....คนภักดีอย่างจริงใจเธอมิเคยใส่กมล.... ลวดลายสับสนวกวนอุรา....
.....ฉันจึงจำตัดใจ หลีกทางห่างไกล หนีภาพคอยบาดตา....
จงโชคดีดั่งที่ปรารถนา...
....ถึงฉันคนไร้ค่า คงมีวันหาได้ใหม่......
....... วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก...
.... วันไหนสำนึกแล้วเธอจะเสียใจ.....
...."..มีแก้วงามอยู่ในมือเธอมิเคยห่วงอาลัย....
..... ต่อวันหลุดไปจึงค่อยคร่ำครวญ..."....
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
