บางอารมณ์
อยู่คนเดียว เดี่ยวโดด โทษลิขิต
ใยหนอขีด แบ่งเป็น เส้นขนาน
ให้ดวงจิต หมองหม่น ทนร้าวราน
ฤดูผ่าน กี่ครั้ง ยังเหมือนเดิม
โชคชะตา พาไป ห่างไกลมิตร
คอยย้ำติด พาให้ ไม่ส่งเสริม
รักกับใคร เขานี้ มีแต่เมิน
ดวงต้องเดิน คนเดียว เปลี่ยวอุรา
มองทางไหน มืดมิด คิดไม่ออก
อยากจะบอก ใครเขา เศร้าหนักหนา
ใจกัดกร่อน ร้อนรุ่ม กลุ้มอุรา
วาสนา คนเหงา เศร้าทุกทาง
บางอารมณ์ มันเหงา เข้าใจไหม?
บางอารมณ์ หวั่นไหว เข้าใจบ้าง
บางอารมณ์ ปลดปล่อย ค่อยได้วาง
บางอารมณ์ อ้างว้าง ทางคิดตัน
หนามเตย
อยู่คนเดียว เดี่ยวโดด โทษลิขิต
ใยหนอขีด แบ่งเป็น เส้นขนาน
ให้ดวงจิต หมองหม่น ทนร้าวราน
ฤดูผ่าน กี่ครั้ง ยังเหมือนเดิม
โชคชะตา พาไป ห่างไกลมิตร
คอยย้ำติด พาให้ ไม่ส่งเสริม
รักกับใคร เขานี้ มีแต่เมิน
ดวงต้องเดิน คนเดียว เปลี่ยวอุรา
มองทางไหน มืดมิด คิดไม่ออก
อยากจะบอก ใครเขา เศร้าหนักหนา
ใจกัดกร่อน ร้อนรุ่ม กลุ้มอุรา
วาสนา คนเหงา เศร้าทุกทาง
บางอารมณ์ มันเหงา เข้าใจไหม?
บางอารมณ์ หวั่นไหว เข้าใจบ้าง
บางอารมณ์ ปลดปล่อย ค่อยได้วาง
บางอารมณ์ อ้างว้าง ทางคิดตัน
หนามเตย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
