.jpg)
คืนที่ฟ้าหม่นหมองร้องครวญคร่ำ
คนใจช้ำซึมเซาเหงาเหลือที่
ใจสุดท้อทรมานนานนับปี
ยามราตรีเฝ้าหวังตั้งตาคอย
ฟ้าระยิบพริบพราวหนาวในอก
หวั่นวิตกจริงหนอจิตท้อถอย
หากว่ารักสิ้นเยื่อไม่เหลือรอย
คงต้องปล่อยรักให้ดับลงกับตา
--natcha--
คนใจช้ำซึมเซาเหงาเหลือที่
ใจสุดท้อทรมานนานนับปี
ยามราตรีเฝ้าหวังตั้งตาคอย
ฟ้าระยิบพริบพราวหนาวในอก
หวั่นวิตกจริงหนอจิตท้อถอย
หากว่ารักสิ้นเยื่อไม่เหลือรอย
คงต้องปล่อยรักให้ดับลงกับตา
--natcha--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
