Re: สุดเสน่หา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 04:48:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: สุดเสน่หา  (อ่าน 5643 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 27 พฤษภาคม 2012, 02:44:PM »

รักจริงรีบมาขอ
อย่าให้รอเห็นใจบ้าง
หากจิตคิดรักนาง
อย่าให้นั่ง ตั้งตาคอย

ขออย่าดีแต่ปาก
พูดซ้ำซากมัวแต่ฝอย
ดาวเลื่อนเดือนก็คล้อย
รอเช้าเย็นไม่เห็นเงา

รักจริงต้องหวังแต่ง
ทิ้งให้แห้งนั่งเหี่ยวเฉา
แกล้งยั่วให้มัวเมา
แล้วก็ทำหญิงช้ำใจ

ไม่ขอรอพี่แล้ว
น้องขอแจวคอยไม่ไหว
ลาทีขอหนีไกล
คนอย่างพี่ดีแต่ลวง

--ณัชชา--

 งอนแล้วด้วย
  น้องณัฐอย่านิ่งเฉย          เดี๋ยวเลยวัยลุลาล่วง
คิดมากยากคู่ควง             หวงตนเองเกรงขึ้นคาน

   ส่งยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย      พบอาเสี่ยต้องตาหวาน
เดี๋ยวแย่แม่นงคราญ        หันหาใครไว้ดูแล

   ตอนนี้พี่มีสิทธิ์              ฝากน้องคิดสมใจแน่
ถึงแม้นตัวจะแก่               แต่ร่างกายมีน้ำยา

   รูปร่างสะโอดสะอง        ตัวสูงโย่งสุดเสน่หา
หน้าใสเหมือนดารา          ผิวขาวผ่องเป็นยองใย

   สมบัติมีหลายล้าน        แม่ตาหวานอย่าสงสัย
ได้พี่ควรดีใจ                  คงสุขสันต์ชั้นวิมาน

                                   ริน ดอนบูรพา
                                       ๒๗ พ.ค. ๕๕

ไปเที่ยวกันดีกว่า
[/quote]

วัยทอง แล้วน้องจ๋า           เจียนถึงครา อวสาน
ไฉน ไม่รู้การ                  มัวเกาะคาน แสนทานทน

ลงมา หารือหน่อย            ไยอ้อยส้อย คอยฟ้าฝน
เลือกมาก ลำบากตน         น่ากังวล กลไก

เกรงจะ สนิมเกาะ             หินปูนเพาะ เราะไม่ไหว
เร็วเถิด จงเปิดใจ             รับพี่ไว้ ใช้แรงงาน

(เสนอตัวให้เลือกอีกคนครับ ขำแบบกระแดะหน่อยๆ)

สุนทรวิทย์


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s