.jpg)
......ฤๅ..ปลื้มเพียง..อาทิตย์วงอันทรงกลด
...เลือนสิ้นหมด....จางกระแส..สู่แขไข
...จักมิขวางหว่าง..ความหลัง...ซึ่งฝังใจ
...นภาลัย.....เหลือโดดเดี่ยว...เสี้ยวดวงเดือน
เสี้ยวแห่งเดือน...เตือนเสี้ยวใจ...คนไร้ค่า
ให้รู้ว่า...ว้าเหว่ใด...ไหนจะเหมือน
นกจากรัง...รักหันหลัง...ลงจากเรือน
เสี้ยวบุหลัน...ประหนึ่งเพื่อน...เยือนเสี้ยวใจ
เนิน จำราย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
