หากชีวิตปลิดปลงลงเดี๋ยวนี้
สิ่งเคยมีเคยแลก็แค่ฝัน
เพียงสมมติยึดถือแย่งยื้อกัน
สุดท้ายนั้นว่างเปล่าเป็นเงาเลือน
แต่วันนี้สองเท้ายังก้าวย่าง
บนเส้นทางแห้งเหือดคนเชือดเฉือน
แม้คอยหาคอยหายยังคอยเยือน
สะกิดเตือนตนไว้คอยไร้ลม
ไม่รู้ใจ
สิ่งเคยมีเคยแลก็แค่ฝัน
เพียงสมมติยึดถือแย่งยื้อกัน
สุดท้ายนั้นว่างเปล่าเป็นเงาเลือน
แต่วันนี้สองเท้ายังก้าวย่าง
บนเส้นทางแห้งเหือดคนเชือดเฉือน
แม้คอยหาคอยหายยังคอยเยือน
สะกิดเตือนตนไว้คอยไร้ลม
ไม่รู้ใจ
ตราบลมหายใจ.หลากรินมิสิ้นสุด
ย่อมไม่หยุดสร้างเสาะอย่างเหมาะสม
รู้สึกตัวทั่วตื่นเพื่อชื่นชม
ทั้งสุขสมโศกเศร้าเคล้าคละกัน
เพียงก่อนที่ชีวิตจะปลิดหาย
ขอแค่ตายหายจากซากเศษฝัน
อวิชชาตัณหาสารพัน
ที่เสกสรรค์ปั้นแต่งแหล่งความทุกข์
ย่อมไม่หยุดสร้างเสาะอย่างเหมาะสม
รู้สึกตัวทั่วตื่นเพื่อชื่นชม
ทั้งสุขสมโศกเศร้าเคล้าคละกัน
เพียงก่อนที่ชีวิตจะปลิดหาย
ขอแค่ตายหายจากซากเศษฝัน
อวิชชาตัณหาสารพัน
ที่เสกสรรค์ปั้นแต่งแหล่งความทุกข์