เขาเกาะกลุ่ม ผงาด เดินมาดเขื่อง
คุยโตเรื่อง นักเลง เบ่งศักดิ์ศรี
พกอาวุธ เต็มอัตรา พร้อมราวี
แต่งชุดหมี วางท่า ข้าช่างกล
พบใครต่าง สถาบัน พาลหมั่นไส้
รี่เข้าใส่ ดุจอาฆาต ขาดเหตุผล
ทำร้ายไม่ ยั้งคิด จิตวิกล
นี่หรือปัญ-ญาชน คนร่ำเรียน
พ่อ,แม่ท่าน ตั้งใจ ให้ศึกษา
ไฉนมา ระราน แทนอ่านเขียน
วางตนน่า รังเกียจ เที่ยวเบียดเบียน
แทนพากเพียร ไขว่คว้า หาวิชา
การคะนอง กักขฬะ ไร้สติ
อุตริ หุนหัน ก่อปัญหา
ย่อมเป็นที่ ติฉิน หมิ่น,ระอา
พาบิดา มารดร ทุกข์ร้อนใจ
หยุดเสียที ค่านิยม บ่มผิดผิด
เลิกยึดติด สถาบัน รั้นเหลวไหล
ทางข้างหน้า มุ่งหวัง ยังยาวไกล
พลาดพลั้งไป อนาคต จะหมดลง
สุนทรวิทย์
แถวบ้านฉัน ไล่ต่อยกัน ทุกวันวี่
แบกเหล็กฉาก ลากกระบี่ มีประสงค์
มาเป็นฝูง เดินกร่าง เห็นแล้วปลง
สุดท้ายคง ตะลุมบอน ตอนต่อยตี
ไม่ได้สน หน้าอินทร์ พรมทั้งนั้น
เข้าห่ำหั่น เลือดนอง กองพื้นนี่
คนไม่รู้ อิโหน่อิเหน่ ยังตายฟรี
วอนผู้ใหญ่ บ้านเมืองนี้ ช่วยทีเอย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
