อยู่ชุมพร นอนหนาว แสนร้าวเหน็บ
สุดจักเจ็บ ฤทัย ไม่ไหวเอ่ย
ถูกกีดขวาง ทางรัก จมปลักเลย
น้องทรามเชย จึงหนีหน้า ด้วยว่าอาย
แต่ยังแอบ ส่งข่าว ไปคราวก่อน
กลัวพี่ชาย จักงอน ใจร้อนหลาย
อยู่สงขลา เงียบเหงา เศร้าไม่คลาย
ยังมั่นหมาย รักนั้น ไม่ผันแปร
ถ้าแม้นพี่ รักจริง ไม่กลิ้งกลอก
น้องขอบอก รีบหน่อย เย็บรอยแผล
ที่เหวอะหวะ ข้างใน ใกล้ดวงแด
รักษาแผล หายขาด อาจแต่งงาน
พันทอง