ดุจดาวนี้..รักก็จำ..ช้ำก็จด
จึงเหมือนกรดกร่อนใจไร้สุขสันต์
ถ้าลบคำจดจารคงนานวัน
ขอปล่อยมันค้างคากว่าลบเลือน
อยากเป็นดาวดวงนั้นเธอฝันถึง
แอบซาบซึ้งกลางหาวกลางดาวเกลื่อน
กลัวเป็นรอง..สอง..สาม..ยังตามเตือน
เกรงถูกเฉือนหัวใจให้ตายเย็น
ความคิดถึงเคยพบก็จบแล้ว
เหลือเพียงแววเฉยชามาให้เห็น
อาจปลอบขวัญก็แต่แค่ตัวเล็น
คงไม่เป็นคำฝากจากใจจริง
หากมีใครคิดถึงอีกหนึ่งครั้ง
ดาวจะหวังอะไรจากใจหญิง
เคยถูกอำคำบอกหลอกเหมือนลิง
ถ้าทอดทิ้งทดท้อ..ขอใจคืน
ดาวจะลอยริมระเบียงเพียงส่องแสง
หากหน่ายแหนงคิดห่วงดาวดวงอื่น
จะหม่นหมองครองช้ำทนกล้ำกลืน
จะแช่มชื่นถ้าใช่ดาวในทรวง
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
