นกกระเรียนเซียนรัก...มาทักตอบ
ตามระบอบหลอกล่อสองต่อสอง
รู้ว่าฝ่ายหนึ่งช้ำค้ำประคอง
ถ้าแม้นลองรักตอบ...กลัวบอบช้ำ
สุขที่คิด-ผิดที่คอย...เป็นรอยแผล
เกรงเหลือบแลกระหยิ่มให้อิ่มหนำ
อย่ามาเย้ยเชยชวนรัญจวนจำ
เผลอระบำคำกวี..จนปรีดา
เธอล้อเล่นเป็นสนุก...ทุกข์ผู้อื่น
ความขมขื่นถูกผิดปริศนา
ใจบอบช้ำคำชายมาหลายครา
อย่าเจรจาเหมือนจริงแบบลิงลม
ชื่อของเธอเขียนผวนชวนให้ฝัน
ชื่อของฉันคือเพลงบรรเลงขม
รักของเธอเพ้อผวนให้ชวนชม
รักระบมของฉัน...ฤๅผันแปร
เจ้ากระเรียนเซียนรัก...สำนักไหน?
อย่าเหลวไหลแสร้งเกี่ยงมาเหวี่ยงแห
สาวบ้านนอกหลอกง่ายหมายวอแว
คิดรังแกซ้ำซ้อน...ร่ายกลอนยาวววววว...