อยากร้อยปัก ถักทอ ตามต่อรัก
อุราชัก ปวดเจ็บ แสนเหน็บหนาว
มองนภา ฟ้ามืด ใช่ยืดยาว
ทุกครั้งคราว กล่าวอ้าง ไม่สร่างซา
ช่างยากเย็น ยิ่งแท้ ไยแปรเปลี่ยน
ตะวันเวียน วนวก สะทกหนา
เห็นเมฆลอย คล้อยทับ สลับมา
พลันเมฆา เคลื่อนออก ช้ำชอกจินต์
ณ ที่เก่า เคยนั่ง ให้ยั้งคิด
ในห้วงจิต ชิดชอบ ไร้ขอบสิ้น
มองออกไป ไกลแสน สุดแดนดิน
เฝ้าถวิล โหยหา หลับตานอน
สะอื้นอ้อน วอนขอ จนท้อไหว
เกาะเกี่ยวใจ ไว้แนบ แอบอกก่อน
ยากจริงแท้ รั้งรัก จักลาจร
ฤทัยออ่น สะท้อนกลับ ให้อับอาย
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
