มองท้องฟ้ามืดสนิทดูดาวเด่น
มองผ่านเลนท์เห็นดาวสว่างอยู่กลางหาว
ยืนชื่นชมสมสะอางช่างพร่างพราว
แสงแวววาวระยิบระยับจับดวงตา
อยากตะกายว่ายฟ้าสู่แดนสรวง
รีบรับดวงดาวแสนงามยามโหยหา
เฝ้าออดอ้อนอยากช้อนเอาเจ้าดารา
ประคองมาสู่อ้อมกอดอบอุ่นกาย
คิดถึงดาวยามค่ำคืนชื่นดวงจิต
เหมือนมิ่งมิตรเริ่มแรมร้างแล้วจางหาย
มีเมฆหมอกมาบดบังหวังทำลาย
สุดเสียดายพี่ยืนดูอยู่ผู้เดียว..
ริน ดอนบูรพา
๒๓ พ.ค. ๕๕
อาจจะมีอีกฟากที่ฝากฝัน
เพ้อรำพันชะแง้ให้แลเหลียว
มิเอ่ยคำกล้ำกลืนขอคืนเกลียว
เดือนรูปเคียวห่างไกลบาดใจเธอ
สู้นับวันเมฆจางกระจ่างฟ้า
รอผู้กล้าเดี่ยวโดดได้โปรดเผลอ
ร้อยลำนำคำกลอนอ้อนปรนเปรอ
ประจุเจอกลางใจ..ไม่ไกลกัน
คืนนี้ยังมีสิทธิ์...ตั้งจิตเสี่ยง
อย่าบ่ายเบี่ยงหนีหลับไม่รับขวัญ
ฉันจะรอรับคำอ้อนรำพัน
เพื่อยืนยัน..ยืนยง..ยื่นตรงใจ
เพ้อรำพันชะแง้ให้แลเหลียว
มิเอ่ยคำกล้ำกลืนขอคืนเกลียว
เดือนรูปเคียวห่างไกลบาดใจเธอ
สู้นับวันเมฆจางกระจ่างฟ้า
รอผู้กล้าเดี่ยวโดดได้โปรดเผลอ
ร้อยลำนำคำกลอนอ้อนปรนเปรอ
ประจุเจอกลางใจ..ไม่ไกลกัน
คืนนี้ยังมีสิทธิ์...ตั้งจิตเสี่ยง
อย่าบ่ายเบี่ยงหนีหลับไม่รับขวัญ
ฉันจะรอรับคำอ้อนรำพัน
เพื่อยืนยัน..ยืนยง..ยื่นตรงใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
