มีหมื่นถ้อยร้อยพจน์รสริน
สิยลยินโยงใยให้สืบสาว
มีวลีล้านปวงห้วงสกาว
กลั่นเรื่องราวชโลมไว้ในคิดถึง
มั่นในรัก..อาทรแต่ก่อนเก่า
เหมือนเรื่องเล่ายาวนานจากกาลหนึ่ง
มาลัยดาวคล้องใจให้ตราตรึง
เธอผู้ซึ่งเคียงดาวเมื่อคราวนั้น
ชมดาราม่านราตรีที่ฟ้าเดิม
เหมือนยิ่งเพิ่มเติมเชื้อความเชื่อมั่น
เกิดประกายวิวัฒน์อัศจรรย์
ด้วยเคียงฝันจรัสดาวพราวราตรี
แน่นอนนักรักพามาหาฝัน
อัศจรรย์กำเนิดได้ในทุกที่
ปาฏิหาริย์บอกดาว...เถิดคราวนี้
ชั่วชีวีไม่จางแม้ห่างกัน
อธิษฐานสานฝันอันสดสวย
โปรดอำนวยอวยรักอย่าลักลั่น
ใจหนึ่งใจเผชิญขอยืนยัน
ยังคงมั่นในรัก..และศรัทธา
มีหมื่นร้อยถ้อยคำนำมากล่าว
ดั่งดวงดาวนับล้านที่ผ่านฟ้า
แต่หนึ่งคำบอกไว้ให้สัญญา
ก็เกินกว่าคำซึ้ง..คิดถึงดาว
รการตติ
กลัวลำเอียงเคียงดาวเหมือนคราวก่อน
พ่อขวัญอ่อนเลี่ยงหลบเมื่อพบสาว
ทิ้งอีกฝ่ายไขว่คว้าน้ำตาพราว
ไม่ยืนยาวเยี่ยงราตรี..สุรีย์เยือน
เป็นได้เพียงหนึ่งคราว...ดาวประดับ
แลกสลับไปมา..แต่ไม่เหมือน
คำสัญญาอ่อนแอเมื่อแชเชือน
เช่นดั่งเดือนเพ็ญเสี้ยวไม่เหลียวแล
รักก็จำ..ช้ำก็จด..หมดทุกอย่าง
จึงไม่ต่างเหมือนคอยย้ำรอยแผล
หวังให้เธอปลอบขวัญเมื่อผันแปร
กลับเหมือนแคร์บางใคร?...ช้ำใจจัง
พ่อขวัญอ่อนเลี่ยงหลบเมื่อพบสาว
ทิ้งอีกฝ่ายไขว่คว้าน้ำตาพราว
ไม่ยืนยาวเยี่ยงราตรี..สุรีย์เยือน
เป็นได้เพียงหนึ่งคราว...ดาวประดับ
แลกสลับไปมา..แต่ไม่เหมือน
คำสัญญาอ่อนแอเมื่อแชเชือน
เช่นดั่งเดือนเพ็ญเสี้ยวไม่เหลียวแล
รักก็จำ..ช้ำก็จด..หมดทุกอย่าง
จึงไม่ต่างเหมือนคอยย้ำรอยแผล
หวังให้เธอปลอบขวัญเมื่อผันแปร
กลับเหมือนแคร์บางใคร?...ช้ำใจจัง