ณ ค่ำคืนดื่นดาวพรั่งพราวฟ้า
อยากไขว่คว้าหนึ่งดวงห้วงคิดถึง
สู้ลำบากตากน้ำค้างครางคำนึง
อยากกลมกลึงขออยู่ท่ามหมู่ดาว
ความแตกต่างรางเลือนเสี้ยวเดือนดับ
ดาวสลับลอยพร่างเต็มหว่างหาว
ท่ามความเงียบดายเดียวกลับเกรียวกราว
ถามเรื่องราวในใจ...ซึ่งไม่ควร
ยังกล้ำกลืนยืนทน...ต่างคนอื่น
แอบขมขื่นฝืนหลับนับไม่ถ้วน
เสี้ยวที่เจอดาวตกอกรัญจวน
มิอาจชวนพรากพะวงฉุดลงดิน
รอ..ค่ำนี้หนึ่งดาว..วับวาวกลับ
ใคร่ขอหลับริมระเบียงเคียงถวิล
ยังซ้ำซ้อนอ้อนหาน้ำตาริน
หนึ่งกวินท์กลัวหมดสิทธิ์..คิดถึงดาว
มีหมื่นถ้อยร้อยพจน์รสริน
สิยลยินโยงใยให้สืบสาว
มีวลีล้านปวงห้วงสกาว
กลั่นเรื่องราวชโลมไว้ในคิดถึง
มั่นในรัก..อาทรแต่ก่อนเก่า
เหมือนเรื่องเล่ายาวนานจากกาลหนึ่ง
มาลัยดาวคล้องใจให้ตราตรึง
เธอผู้ซึ่งเคียงดาวเมื่อคราวนั้น
ชมดาราม่านราตรีที่ฟ้าเดิม
เหมือนยิ่งเพิ่มเติมเชื้อความเชื่อมั่น
เกิดประกายวิวัฒน์อัศจรรย์
ด้วยเคียงฝันจรัสดาวพราวราตรี
แน่นอนนักรักพามาหาฝัน
อัศจรรย์กำเนิดได้ในทุกที่
ปาฏิหาริย์บอกดาว...เถิดคราวนี้
ชั่วชีวีไม่จางแม้ห่างกัน
อธิษฐานสานฝันอันสดสวย
โปรดอำนวยอวยรักอย่าลักลั่น
ใจหนึ่งใจเผชิญขอยืนยัน
ยังคงมั่นในรัก..และศรัทธา
มีหมื่นร้อยถ้อยคำนำมากล่าว
ดั่งดวงดาวนับล้านที่ผ่านฟ้า
แต่หนึ่งคำบอกไว้ให้สัญญา
ก็เกินกว่าคำซึ้ง..คิดถึงดาว
รการตติ